ජේසුස් වහන්සේ දෙසූ අවසන් වාක්‍ය සත 7

“පියාණෙනි, ඔබ හස්තයට මාගේ ආත්මය භාර දෙමි" - ලූක් 23 : 46

“ජේසුස් වහන්සේ මහ හඬින් මොර ගසා,‘පියාණෙනි, ඔබ හස්තයට මාගේ ආත්මය භාර දෙමි' යි වදාළ සේක. මෙවදන් කියා උන් වහන්සේ අපවත් වී වදාළ සේක." (ලූක් 23 : 46)
දෙවි පියාණන් වහන්සේ සමග යාච්ඤාවෙන් ගැඹුරු සම්බන්ධතාවයක් ගොඩනගා ගත් ජේසුස් වහන්සේ මරණයට පත් වූයේ ද යාච්ඤාවකින් තම ආත්මය දෙවි පියාණන් වහන්සේට භාර කරමිනි. මෙම යැදුම පුරාණ ගිවිසුමේ දැක්වෙන දාවිත් රජුගේ ගීයක කොටසකි. “ඔබ අතට මාගේ ජීවිතය භාර කරමි," (ගීතාවලිය 31 : 5a) යන්න එම යැදුමය. මෙම ගීත කොටස් කුඩා කල සිට ම කටපාඩමින් දැන සිටි ඉශ්රායෙල්වරුන් තම ජීවිතයේ විවිධ අවස්ථා, සිදුවීම් හා අත්දැකීම් වල දී ගායනා කිරීම හෝ උච්චාරණය කිරීම කළෝ ය. ජේසුස් වහන්සේ ද මෙම යැදුම තම ජීවිත අවසන් මොහොතේ ප්‍රකාශ කළේ එබැවිනි. දාවිත්ගේ ගී පදය හා ජේසුස් වහන්සේගේ යැදුම අතර වෙනස, ඔවුන් වහන්සේ “මාගේ ජීවිතය" යන්න වෙනුවට "මාගේ ආත්මය" යන්න භාවිත කිරීම ය. එම වචනය ජේසුස් වහන්සේ ප්‍රකාශ කළේ අවස්ථාවෝචිතව ය. 

යාච්ඤාව හා දේව වචනය භාවනා කිරීම ජේසුස් වහන්සේගේ ජීවිතයෙන් වෙන් කළ නොහැකි දෙයකි. ද්විතීය නීති සංග්‍රහය 6 : 6 - 9 හා 11 : 18 - 20 [1] හි දැක්වෙන මෝසස් තුමාගේ අවවාදය ජේසුස් වහන්සේ සැමවිට ම පිළිපැදූ සේක. තම මරණ මොහොතෙහි පවා ඔවුන් වහන්සේ දේව වචනය මෙනෙහි කළේ එනිසා ය.

මිනිසා ජීවිතය ලබා ගන්නේ දෙවියන් වහන්සේගෙනි. ජීවිතයේ අයිතිය මිනිසාට නොව දෙවියන් වහන්සේ සතු ය. මිනිස් ජීවිතය තුළ ඉටු කිරීමට දෙවියන් වහන්සේගෙන් පැවරුන වගකීම් හා කාර්යභාරයන් ඉටු කිරීමෙන් පසුව මිනිසා තමන් ලැබූ ජීවිතය නැවත දෙවියන් වහන්සේගේ ශ්‍රී හස්තයට පවරා දිය යුතු ය. ජේසුස් වහන්සේ කුඩා කල සිට ම මෙය අවබෝධ කරගෙන සිටි නිසා, තම මෙසියානික කාර්යය අවසන් කරමින් තම ජීවිතය නැවත දෙවි පියාණන්ගේ දෝතට පවරා දුන් සේක. 

මැවිල්ලේ ස්වාමියාණන් හා දේව අනාවරණයේ උතුම් ම සළකුණ වන ජේසුස් වහන්සේගේ නිදොස් ජීවිතය අනීති මරණයකින් කෙළවර වන විට සමස්ත මැවිල්ල ම කම්පාවීමට හා කැළඹීමට හේතු විය. “රට පුරා අන්ධකාරයක් පහළ වී, එය සවස තුන දක්වා පැවතුණි. හිරු අඳුරු...." (ලූක් 23 : 44 - 45a) “රට පුරා අන්ධකාරයක් පහළ වී, එය සවස තුන දක්වා පැවතුණි. හිරු අඳුරු විය...."  (ලූක් 23 : 44 - 45a) වූයේ එනිසා ය. ඊර්ෂ්‍යාව, වෛර හා ද්‍රෝහිකම නිසා අහංකාරයෙන් හිස උදුම්මා ගත් මිනිසා ස්වකීය ස්වාමින් වහන්සේව ප්‍රතික්ෂේප කර, මරණයට පත් කිරීමට තරම් අධම විය. එය මහ පොළොව නුහුළන අපරාධයක් විය. “දේව මාළිගාවේ තිරය[2] ඉහළ පටන් පහළ දක්වා දෙකඩව ඉරුණේ ය; පොළොව කම්පා විය. ගිරිකුළු දෙදරිණි. සොහොන් ගෙවල් විවර විය; දිවංගත ශුද්ධවරයෝ උත්ථාන කරනු ලැබූහ. උන් වහන්සේගේ පුනරුජ්ජීවනයෙන් පසු, ඔවුහු සොහොන් ගෙවලින් නික්ම ශුද්ධ නුවරට ඇතුළුව, බොහෝ  දෙනෙකුට පෙනුණාහ." (මතෙව් 27 : 51 - 53) “දේව මාළිගාවේ තිරය" නිසා සාමාන්‍ය ජනතාවට ගිවිසුම් කරඬුව දැක බලා ගැනීමට නොහැකි විය. මේ නිසා පව්කාර මිනිසාට පරිශුද්ධ දෙවියන් වහන්සේව දර්ශනය කළ නොහැකිය යන මතයක් පැවතුණි. ජේසුස් වහන්සේගේ මරණය සිදු වූ අවස්ථාවේ දී දේව මාලිගාවේ තිරය දෙකඩව ඉරී යාම යන්න (මතෙව්, මාර්ක් හා ලූක් යන) සමදර්ශක සුවිශේෂකවරුන් තිදෙනාම සඳහන් කරති. මෙයින් සංඛේතාත්මකව ගැඹුරු පණිවුඩයක් අපට දෙයි. එනම්, ගිවිසුම් කරඬුව යන්න දෙවියන් වහන්සේ ජනතාව සමග වැඩ සිටීමේ සළකුණය. එය ඉදිරියෙන් තිරයක් පැවතීම යනු, දෙවියන් වහන්සේව දැකීමට, හමුවීමට හා සම්බන්ධවීමට බාධකයකි. මෙම තිරය යනු මිනිසාට දෙවිඳුන්ව හමුවීමට හා ඔවුන් වහන්සේ සමග සම්බන්ධවීමට බාධා කරන පරම සතුරු පාපය යි. තිරය දෙකඩවීම මගින් මිනිසාට දෙවිඳුන් හමුවීමට ඒ තුළින් ඔවුන් වහන්සේව දර්ශනය කිරීමට පුළුවන. 

ආදම්ගේ පාපය නිසා මහ පොළොව සාප ලද්දේ ය. (උත්පත්ති 3 : 17) දැන් එම මහ පොළොව මිහිකතගේ ස්වාමියාණන්ගේ මරණය හමුවේ කම්පාවට පත් විය. පාපයෙන් කිළිටි වූ මහ පොළොවට ජේසුස් වහන්සේගේ අති අමිල වූ රුධිරය පතිත වීමෙන් එය ශුද්ධවන්තභාවයට පත් විය. ගිරිකුළක් මෙන් වූ පාපයේ බලය දෙදරා බිඳ වැටුණි. සොහොන් ගෙවල් විවරව එහි සිටි ශුද්ධවරයන් උත්ථාන කරනු ලැබීම යන්න (වඩින්නට සිටි මෙසියස්තුමාව) ජේසුස් වහන්සේව අදහාගෙන දැහැමි ජීවිත ගත කොට ගැළවීම අපේක්ෂාවෙන් මරණයට පත් වූ අයට හිමි වූ සදාතන ජීවනය හා විමුක්තිය පෙන්වයි. එසේම ජේසුස් වහන්සේගේ මරණය තුළින් ඇදහිළිවතුන්ට හිමි වන ගැළවීම නිරූපණය කරයි. මරණය පරාජය වී මිනිසාට ක්‍රිස්තුස් වහන්සේ තුළ උත්ථාන වී නව ජීවනය හිමි වූ බව පසක් කරයි. මන්ද, මිනිස් ඉතිහාසය තුළ කිසිවෙකු ජේසුස් වහන්සේට පෙර මරණය පරාජය කර උත්ථාන වීමක් නැත. ආදම්ගේ පාපය මගින් සාතන් මරණය මිනිසාට උරුම කර දුන්නේ ය. ලාසරස්, නායින් නුවර වැන්ඳඹුවගේ පුත්‍රයා හා ජායිරස්ගේ දියණිය වැනි අයව ජේසුස් වහන්සේ මළවුන්ගෙන් උත්ථාන කළේ  තාවකාලික ජීවිතයක් සඳහා ය. පසුකාලීනව ඔවුන් මරණයට පත් වූහ. මරණින් උත්ථාන වූ පළමු මිනිසා ජේසුස් වහන්සේ වන අතර, ඔවුන් වහන්සේ කරණකොටගෙන ඇදහිළිවතුන්ට ඔවුන් වහන්සේගේ උත්ථානයට පංගුකාර වීමට හැකි විය.

කිතුනු අපට හිමි වන දේව පණිවුඩය

දෙවි පියාණන් වහන්සේ සමග ගැඹුරු සම්බන්ධතාවයෙන් ජීවත් වූ ජේසුස් වහන්සේ, එමගින් මරණය පරාජය කර උත්ථානයට පත්ව අපට දේව සම්බන්ධතාවය හා ගැළවීම ලබා දුන් සේක. ශුද්ධ වූ පාවුළුතුමා දක්වන ආකරයට ජේසුස් වහන්සේ, “ක්‍රිස්තුන් වහන්සේගේ දිවි පිදීම කරණකොටගෙන, දෙවියන් වහන්සේගේ වරප්‍රසාද සම්පතේ ප්‍රකාරයට, අපට මිදීමත්, පව්කමාවත් ලැබී ඇත." (එපීස 1 : 7)  මිනිසාට දෙවිඳුන් හමු වී ඔවුන් වහන්සේ සමග සම්බන්ධවීමට තිබූ බාධකය වන පාපය (දේව මාළිගාවේ තිරය) ජේසුස් වහන්සේ ඉවත් කර (ඉරා දමා) දෙවිඳුන් හා සමග මිනිසාව සමගි කළ සේක. (හේබ්‍රෙව් 9 : 3, 8, 10 : 19 - 22) 

ජේසුස් වහන්සේ මගින් දෙවියන් වහන්සේ මිනිසාට ගැළවීම විමුක්තිය අත්කර දුන්න ද, තවමත් මිනිසුන් පව් කරමින් සිටින්නේ මන්දැයි කෙනෙකුට සිතෙන්නට පුළුවන. ඊට හේතුව, මිනිසා මෙම ගැළවීමේ අභිරහස තවමත් නිවැරදිව අවබෝධ කරගෙන නොසිටීම ය. නිදහස් කැමැත්තෙන් එම ගැළවීම අත්පත් කර ගැනීමට ඇති අකමැත්ත ය. එබැවින් ජේසුස් වහන්සේව අදහාගෙන පවින් මිදී ශුද්ධවන්ත ජීවිතයක් ගත කිරීමට අප උත්සුක විය යුතු ය.

Father Sacrificed His Only Son [Click Here]





 

----------------------------------------- ෴ අමතර සටහන් ෴ -------------------------------------

[1] “අද දින මා ඔබට දෙන මේ අණ පණත් සිතේ ධාරණය කරගත යුතු ය. ඔබේ දරුදැරියන්ට ඒවා ඉගැන්විය යුතු ය. ඔබ ගෙදර සිටින විට ද, පාරේ යන එන විට ද, සැතපෙන විට ද, අවදි වන විට ද ඒවා ගැන ඔවුන්ට කතා කළ යුතු ය. අතේ ලකුණක් වනු පිණිස ද, දෙබැම මත ලලාට පටියක් වන පිණිස ද ඒවා බැඳ ගන්න. ගෙදර උළුවහුවල සහ දොරටුවේ ඒවා ලියා තබන්න."

[2] දේව මාළිගාවේ තිරය නික්මයාම 26 : 31 - 33 හි දක්වා ඇති ආකාරයට නිල්පාට, ලා රතු හා තද රතු පාට ලොම් වලින් සිහින්ව කටින ලද නූල් වලින් සෑදූ ලොකු තිරයකි. මෙය සළමොන් රජුගේ කාලයේ දී ඉදි වූ ජෙරුසලෙම් දේව මාළිගාවේ ගිවිසුම් කරඬුව (දස පණත රැගත් ගල් ලෑලි දෙක, මන්නා භෝජනයෙන් ලීටර් දෙකක් හා මෝසස්ගේ සැරයටිය තැන්පත් කර සාදා ඇති රන් ආලේපිත පෙට්ටිය) තැන්පත් කර තිබූ අතී ශුද්ධ ස්ථානය නමැති විශේෂ කාමරයේ ගිවිසුම් කරඬුවට ඉදිරියෙන් එල්ලා තිබූණි. ගිවිසුම් කරඬුව දෙවියන් වහන්සේ ඉශ්රායෙල් ජනතාව සමග වැඩ සිටීමේ අති උතුම් සළකුණ වශයෙන් ඔවුන් සැලකූහ.